Ze markeert het enige getijdenhaventje van Nederland en vormt het snijvlak van Waddenzee en vruchtbaar polderland. De sluis van de Noordpolder (zijl betekent sluis) zorgt er sinds 1812 voor, dat overtollig water uit het drooggelegde kleigebied wordt afgevoerd naar zee. Sinds 1985 is haar taak overgenomen door een elektrisch gemaal en is de bakstenen sluis de functie van spuisluis kwijtgeraakt.
In dezelfde periode werd de dijk op deltaniveau gebracht en werd de sluis getooid met een kunstwerk. De laatste jaren vertoonde de sluis ernstige sporen van verval. Voegwerk verkruimelde en zandstenen hoekstukken raakten los. Bakstenen vielen in de spuikom of lagen los in het gras van het dijklichaam. Bezoekers van deze populaire Groningse plek zagen de neergang ongerust aan. Ook leden van de Heemschut Groningen spraken onderling hun zorgen uit. Bij gebrek aan een monumentenstatus, ontbraken de formele wegen om iets tegen het verval te ondernemen. Tot onze grote vreugde heeft het waterschap Noorderzijlvest maatregelen genomen en lijkt een grondige restauratie van de sluis in het verschiet te liggen. Een markante plek in de provincie - een van de weinige plekken die toegang biedt tot de Waddenzee - en een waardevolle herinnering aan onze waterstaatkundige geschiedenis zijn hiermee behouden.