Na ruim dertien jaar kan Heemschut eindelijk het dossier Salvatorkerk sluiten. Reeds in 2008 heeft Heemschut het Dagelijks Bestuur van stadsdeel Noord verzocht om de Salvatorkerk te beschermen als gemeentelijk monument. De aanwijzingsprocedure is pas vele jaren later en na vele malen aandringen gestart. Niet eerder hebben wij moeten ervaren dat een stadsdeel 13 jaar nodig heeft om tot een besluit te komen. Recent heeft Heemschut de bevestiging gekregen dat deze bijzondere wederopbouwkerk is aangewezen tot monument.
De Salvatorkerk is in 1966-1969 gebouwd naar ontwerp van de in de late wederopbouwperiode bekende architecten Joost van der Grinten (1927-2017) en Leo Heijdenrijk (1932-1999). Het kerkgebouw wordt gekenmerkt door een vierkante hoofdvorm, wit geschilderde gevels en een plat dak met breed overstek dat door de onderliggende, doorlopende vensterstrook lijkt te zweven. Het gebouw is een prachtig en fraai behouden voorbeeld van naoorlogse kerkbouw. Voor Amsterdam heeft het een aanzienlijke architectuur- en cultuurhistorische betekenis. Nu het gebouw een monumentenstatus heeft is de sloop – waar jaren geleden nog wel over gesproken werd – definitief van de baan.
Helaas is de uiterst trage aanwijzingsprocedure van de Salvatorkerk geen incident. Andere verzoeken aan stadsdeel Noord om de monumentenstatus in hetzelfde jaar 2008, namelijk betreffende de Weerenkapel en de Bethelkerk, hebben respectievelijk pas in 2017 en 2019 tot een besluit geleid. Dankzij de inzet van Heemschut hebben alle belangrijke naoorlogse kerken in Noord nu een monumentenstatus.
