Heemschut's commissie Amsterdam heeft bij het college van B en W van de stad aangedrongen om de huidige plannen voor de verbouwing van het museum niet goed te keuren. De nu voorgestelde wijze waarop de verbouwing is voorgesteld vormt een te grote en te grove ingreep in dit historisch gegroeide complex.
Recent zijn de verbouwingsplannen voor het Amsterdam Museum voor een tweede keer afgewezen door de Commissie Ruimtelijke Kwaliteit. Hoewel de plannen nog niet in detail zijn uitgewerkt of openbaar gemaakt, kan ook Heemschut zich op hoofdlijnen niet goed vinden in het voorgestelde verbouwingsplan van het architectenbureau Neutelings Riedijk. De historische structuur van het bijzondere complex van het Amsterdam Museum wordt te ingrijpend aantast en waardevolle onderdelen dreigen verloren te gaan. In het gebouwengeheel zijn drie historische hoofdfases te onderscheiden: de laatmiddeleeuwse kloosterstructuur, het Burgerweeshuiscomplex en de verbouwing tot het Amsterdam Historisch Museum in de jaren ’70. De beoogde verbouwing is op drie punten wat ons betreft niet acceptabel.
Schuttersgalerij
In het voorgestelde plan verdwijnt de openbare ‘Schuttersgalerij’ en wordt vervangen door een grote zaalachtige ruimte met een hoge opbouw en een dakterras. Door deze ingreep verdwijnt één van de laatste restanten van de stadsstructuur van het laatmiddeleeuwse Amsterdam. De scheiding tussen de twee hoofddelen van het gebouwencomplex, bestaande uit de Jongensbinnenplaats en de Meisjesbinnenplaats, wordt gevormd door de Gedempte Begijnensloot. Over deze sloot is bij de verbouwing in de jaren 1970 (ontworpen door de architecten B. van Kasteel en J. Schipper) op zorgvuldige wijze de Schuttersgalerij gebouwd, waarbij respectvol is omgegaan met de historische structuren van de omgeving. Het afbreken van de galerij, in combinatie met de sloop van de historische zijmuren van de belendende panden doet op een grove wijze inbreuk in de gelaagdheid van het gebouwencomplex. Heemschut verzoekt het college met klem deze historisch gegroeide structuur te respecteren. Daarbij is het van belang te realiseren dat de galerij – een unieke openbare passage – de bezoekers niet alleen de historische structuur laat ervaren maar inmiddels ook tot de geschiedenis van het complex behoort en bovendien door velen zeer wordt gewaardeerd.
Sint Luciënsteeg
In de Sint Luciënsteeg dreigt een aantal gebouwonderdelen te worden afgebroken om te worden vervangen door grotere ‘eigentijdse’ invullingen. Ook hiermee wordt het complex op een te grove wijze aangetast. Op basis van archiefmateriaal is aan te tonen dat de gevelstructuur in de steeg in ieder geval al van het midden van de 18de eeuw dateert en wellicht zelfs nog ouder is. Het verdient daarom de voorkeur deze gebouwdelen in te passen in het verbouwingsplan. Ook zijn de beoogde nieuwbouwonderdelen veel te groot voor de steeg en zullen deze veel daglicht wegnemen. Uit het tweede verslag van de CRK blijkt dat nu wordt geopteerd om verschillende muuronderdelen op te nemen in de voorgestelde nieuwbouw, waardoor deze nog steeds verworden tot een hoge, vlakkere en meer gesloten wand. Ondanks dat hier geen uitgewerkte plannen van bekend zijn, wil Heemschut toch haar zorgen uiten over de hier geplande verbouwingswerkzaamheden.
Gevelstenen
In de zijmuren van het complex in de Sint Luciënsteeg zijn al sinds de jaren 1920 historische gevelstenen ingemetseld, afkomstig uit afgebroken panden. Deze zijn hier terechtgekomen door inzet van een speciaal opgerichte vereniging. De gevelstenen zijn al bijna honderd jaar op deze plek te vinden en in die zin ouder dan het museum zelf. Heemschut vraagt zich af wat gebeurt er met de stenen na de verbouwing? Er lijkt in de plannen nog geen plek voor te zijn. Zeer ten onrechte, want deze verzameling gevelstenen hoort inmiddels tot de vaste collectie; ze dient dan ook op een goed zichtbare plek in het Museumcomplex te worden ondergebracht.
Lees ook Parool: Amsterdam Museum wil verbouwen, maar plan wordt opnieuw afgekeurd
